23 Şubat 2011 Çarşamba

Çukur

Gözlerinden bahsetmişler hep.Sıradan bir durum onun için bu.Biliyor küçüklüğünden beri nasıl baktığını.Neler hissettirdiğini. Sanıyorum kimse fark etmemiş çukuru.

Kapının kenarında durup baktım öyle.Bir şeyler anlatıyordu.Bakıyordum.Sarı ampül ışığı yansımış yüzünde gülümseyerek anlatıyordu.Sol tarafında çukuru belirdi.Bilemedim ne düşüneceğimi.Çukuru vardı.

O günden beri yerli yersiz ortaya çıkan bu çukurun takipçisi oldum.Pipetle "tito" içerken çıkıyor ortaya ya da bazen sinirlendiğinde.Öptüğünde fark etmiyor çukuruna baktığımı.Garip bir çukur çünkü.Kafasına göre çıkıyor ortaya.Şaşırtıyor beni. Çukurlar sadece gülümseyince ortaya çıkar oysa.Bu öyle değil.Yerli yersiz.Tam bir anarşist.Kafasına göre,isyankar.Bazen soruyorum şimdi bu çukurun ne gereği var, neden çıktı?.O da bilmiyor neden çıktığını dudaklarını büküyor her defasında gözlerini büyütüyor.

Şaşırtıyor beni...Şaşırmayı severim.Çukuru sevdiğim kadar...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder