Göth! Hatun Kişilikleri

Gotik hatunlar ve isterik bakışlar ardına gizlenmiş davlumbaz yürekler...

Gotik felsefesi bana göre Bram Stoker Dracula'sıyla başlar ve Nosferatu filmiyle yaydan fırlar. Grotesk makyajlar ve süt beyazı bir tenle kavuşulabilecek bir tarz olan gotik imajına, oryantal coğrafya mensubu, kıvrak vücutlu bir dilberin katılma olasılığını düşünemiyorum. Roman bir gotik görsem benim için şah olur, o derece.

Kuzeyin tüm soğuğunu ve kasvetini alıp acıyla dolu bir hayat felsefesi oluşturmak zor olmasa gerek. Güneş girmeyen eve doktor girer mantığı güderek girecek doktorun ekspresyonist sinema karakterlerinden biri olma hayali canlanıyor zihnimde. Tüm bunlar bir tarafa bırakıldığında bir kaç soru zihnimi bulandırıyor. Gotiklerin geneli neden hatun? Gotik erkekler neden genelde aşırı zayıf? Acıdan mı? Kederden mi?

Görünüm olarak tabuttan fırlamış ölü canlar halinde Taksim, Kadıköy semalarında bolca rastlanan goth insanları tanıdıkça güzelleşen cinsten oluyor genellikle. Makyajların altında yatan yufka yürekler... Dış dünyadan zara görmemek için zırh gibi bürünülen kıyafetlerin sahibinin derinlerinde yatan kırılgan insanlar var. Çok duyarlı olduklarına şahit olduğum goth hatunlar görünüm itibariyle cehennemin kör savaşçılarına kafa tutabilecek gibi gözükseler de tanıdıkça Heidi sevimliliğine bürünebiliyorlar. Pandaları kurtarmak, sokak hayvanlarına barınak hazırlamak ve benzeri durumlarda hassaslıklarıyla çelişki yaratıyorlar. Ve tespitlerime dayanarak söylüyorum ki genel olarak ses tonları aşırı ince oluyor. Tizliğin bu kadarına pes derim. Anlaşmaz bir şekilde brutal’e kayan bir vokal de yapabiliyorlar. Hafif hayranlık içinde çözemediğim yanları var... Bir de çözemediğim çok fena bir detay var; gül ve kanlı fotoğraf ilişkisi göth! olmayı daha bir komplike hale getiriyor. Neyse.

Geçen yıllarda gecenin ilerleyen saatlerinde bir barda oturuyorken çıkan şiddetli bir sokak kavgasında yükselen çığlıklardan biri goth bir hatuna aitti. Saatlerce yan masamda oturan ve göz teması kurmaya çekindiğim insan, ekstra rafine tiz ses tonuyla "insanlar ölsün istemiyorrummm...." diyerek ağlamaya başladı ve o anda alkolün etkisiyle kendisine kucak açmak istedim ama çevremdekiler tarafından engellendim.

Göth kişilikler hakkındaki bu düşüncelerim bundan 3 yıl öncesine dayanıyormuş. Hala aynı şeyleri düşünüyorum…Müzik giyilebilir değildir. Dinlenilebilirdir…

Ps: Fotoğraftaki kişiliğin yetimhanede büyüdüğünü tahmin ediyorum. "Anan baban yok mu evladım senin?" diye sorarlar adama.