Bayılırım o yoğuşkanlığına birbirine karışırken ortaya çıkan o renge,dalgalanmasına,ebru gibi bir hal almasına.Zararsız gelir bana tahin-pekmez. Yazarken bile beraber anmak,beraber yazmak ilginç aslında. Tahin-pekmez.
Önce tahini dökmek lazım.Sonra pekmezi tam ortasına. Açılmalı tahinin içi.Sonra kaşıkla yavaş yavaş karıştırmak lazım. Helezon gibi.Dalga dalga olsun ama karışsınlar birbirlerine. Oysa ne farklı yerlerden gelmişlerdir.Biri susam diğeri üzüm.
Ayrılmaz ikili mi bu şimdi?
K.D Lang iyidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder