Delileri kapatıyorsunuz hastanelere peki bu deliliğe özlem, kendini görmeme, farkına varmama hali neden. Delinin kendini bildiği kadar kendini bilememek delilik değil aptallıktır. Bu nedenle deliler akıllıdır.
O kadar çılgınız ki kavramlar yaratıyoruz, sonra inanıyoruz bunlara delicesine. Sokakta kendini çamura bulamış bir çocuk gördüğümüzde gülümsüyoruz. O çocuktan 20 yaş büyük bir insan çamura bulandığında ufak bir gaz salınmıyla etrafından çember çizerek uzaklaşıyoruz.
Külliyen fasa fiso yalan dolan cemaatleriz. Mahallenin delisini görüp camdan izlemek ve her gün yaptığın düşünsel sıçışları sesli ve fiziksel olarak eyleme geçirenden korkanız biz.
Kendi mini ülkelerinde "delidir o" sıfatlandırmasını onurla taşıyıp bunu sükseli, şaşalı ve ayrıkçı kişisel özellik olarak taşıyan bizler farkında değiliz ki o delilik değil tamamen budalalık.
Tüm ruh hallerini yaşarken biz deliriyoruz. Kontrol altına alma çabası ise kendi çemberimize yarattığımız görünmez duvarlar.
Bu yüzden çocuklara tecavüz, hayvanları katletmek, onursuzca yaşamı "kapitalizm" kisvesi altında kaputlandırmak ve bu yüzden deli işi değilmişcesine kabullenmek. Bu delilik değil yavşaklık.
